سلام و وقت بخیر
به نظرم زنبوردار باید خودش برای تک تک مشکلات و چالش ها راهکار بیابد و بر آن غلبه کند.
خیلی کارها میشود در شرایط فعلی انجام داد که اگر انجام آنها فراگیر شود یا حداقل بخشی از جامعه زنبورداری به آنها عمل نماید میتواند تاثیر مطلوب داشته باشد .
۱. بخشی از نذاشتن بازار و عدم صادرات به خود زنبوردار برمیگردد که با عدم رعایت دوره کارنس و ماندگاری مواد شیمیائی در عسل و فرآورده های زنبور هر نوار کنه چینی. داروهای سرطانزا مثل کمافوس فابکوزین و انواع آنتی بیوتیک ها را به زنبور میدهد و باقی مانده اینها در عسل و صادرات باعث عدم رونق صادرات و برگشت عسل از مبدا کشورهای اروپایی و حتی آسیایی شده است. همان بلایی که سر صادرات پسته و .... آمد. که میشود با داروهای ارگانیک تر و طبیعی تر و برنامه ریزی مبارزه با بیماریها و استفاده از داروها اثرات آن را کمتر کرد .
۲. زنبورداری به جای تکیه بر تک محصول عسل باید به سمت چند محصولی حرکت کند. همانطور که در کشورهای دیگر درآمد اصلی زنبورداری از عسل نیست و روی محصولات دیگر مثل برموم. زهر زنبور. ژله رویال. نان زنبور و حتی لاشه زنبورهای مرده درآمد زائی میشود.
الان قیمت هر کیلو برموم تا ۳ میلیون تومان هم میرسد میشود با نصب تله برموم در هر ۲۰ روز حدود ۴۰۰ الی ۷۰۰ گرم برموم جمع کرد.
و یا برداشت زهر زنبور که تعاونی ها باید امور صادرات و بازاریابی آن را انجام دهند و همین طور ژله رویال. نان زنبور و ....
۳. در مبحث تولید عسل زنبورداران میتوانند با به گزینی در زنبورستان خود و تکثیر و نگهداری زنبورهای خرطوم بلندتر به بهره وری و افزایش تولید عسل کمک کنند و بخشی از هزینه های خود را جبران نمایند .
بخش اعظم کارهائی که در کشورهای دیگر در مورد اصلاح نژاد و افزایش عسل در کشورهای دیگر انجام شده توسط شرکت های دانش بنیان انجام شده در حالی که سهم شرکت های دانش بنیان در ایران زیر ۳ درصد و در برخی کشورهای های صنعتی بالای ۷۰ درصد است.
در حال حاضر اگر هر زنبوردار از زنبورستان خودش شروع کند و این چندتا مورد را حل و فصل کند و برای هر مشکلی یه راهکار علمی و صحیح پیدا کند در دو سه سال آینده وضعیت بهبود مییابد. ولی تا وقتی زنبوردار و تولید کننده و تعاونی زنبورداران و اتحادیه ها چشم انتظار شکر و حمایت دولتند. وضعیت روز به روز بدتر از قبل میشود و نه تنها فاتحه زنبورداری بلکه فاتحه طبیعت زیبای ایران و میوه های رنگارنگ جای جای آن خوانده است.